Gister was het dan zover... Voor de laatste keer naar de verloskundige. Evaluatiegesprek na de bevalling.
Gek dat dit de laatste keer is dat we elkaar zien en ook te beseffen dat dit de afsluiting van een fase in mijn, in ons leven is.
Nooit meer zwanger zijn,geen getrappel meer en ook niet meer pronken met die dikke buik.
In mijn hart is plaats genoeg voor nog één, twee en zelfs nog wel drie kinderen. Maar sommige beslissingen moet je toch met je verstand nemen en dan weten we gewoon dat we heel gezegend en gelukkig zijn met onze drie prachtige dochters.
Er zijn wat tranen gelaten hoor.... thuis maar ook bij de verloskundige. Het is zo'n lieve vrouw (allebei maar met Marianne heb ik een betere klik). We hebben elkaar een dikke knuffel gegeven en we komen elkaar vast nog wel eens tegen,maar niet meer in de relatie zwangere - verloskundige
Lieve Marianne, lieve Marcelle, dank jullie wel voor alles wat jullie voor ons hebben betekend.
Kus en knuffel van mij.
reacties (0)